Naar aanleiding van ons besluit om uit de coalitie te stappen een korte toelichting op dit besluit. Het mag duidelijk zijn dat wij niet tot in detail alle argumenten in de openbaarheid willen en kunnen brengen.
Wij proberen ons kritisch te richten op de inhoud, maar constateerden dat het beschermen van de eigen wethouder voor een enkeling niet onbelangrijk was. Dat beïnvloedt de samenwerking. Dit heeft zijn weerslag op ‘vertrouwen’ en ‘samenwerking’. Je moet voorkomen dat je in een negatieve spiraal terechtkomt.
Met regelmaat moeten voorstellen opnieuw worden ingebracht omdat bepaalde behoefte aan informatie naar de mening van de raad ontbreekt (kwaliteit van de stukken). Betekent herschrijven van stukken, instellen van werkgroepen, extra sessies, amendementen en moties. Het geheel kost extra onnodige tijd, levert irritaties op en maakt besluiten stroperig.
Situatie Zeeasterweg. Hierbij gaat het weliswaar om de verantwoordelijkheid van de provincie, maar hoezo provincie? Het gaat om onze inwoners, het gaat om Lelystad. Wij zetten aan de ene kant maximaal in op duurzaamheid, zelfs bij het vliegveld maar laten de provincie een afvalput creëren bij de Zeeasterweg. Dit ondanks de weerstand tegen van Bentum in 2013 en recent (2019) nog de vuilstort vanuit Amsterdam vanwege mismanagement aldaar. Wij houden niet van lijdzaamheid in de zin van, daar gaan wij niet over. De provincie mededelen dat wij nergens aan meewerken en de ‘strijd’ aangaan dat verwachten wij!
Wij realiseren ons dat wethouders iets voor elkaar willen krijgen ook binnen en met het college, maar daar hoort politieke inbreng vanuit de coalitie en oppositie bij. Dat is misschien lastig, maar als fractie moet je vrij kunnen acteren. Als coalitiepartner voelden wij ons door een aantal ‘verwachtingen’ gekooid. We moesten uitkijken om ons vrije handelen niet kwijt te raken.
Vanuit de huidige positie voelen wij ons weer vrij om dossiers vanuit onze vertegenwoordigende rol van de inwoners van Lelystad weer op te pakken. Wij hoeven geen rekening meer te houden met, ja maar. Consensus kunnen wij nu veel meer vanuit onze eigen politieke opvattingen doen.
Niet meer in het harnas van deze coalitie zitten is een opluchting. Het is net als een huwelijk dat niet meer levensvatbaar is. Kunstmatig in stand houden, dat lost niks op. Na een weloverwogen besluit om uit elkaar te gaan en elkaar vrij te laten ontstaat nieuw geluk. Wij gaan dit geluk vanuit onze kritische houding als oppositiepartij weer vinden.
Wij zijn geen ‘plucheplakkers’ zoals politieke ambtsdragers wel eens wordt verweten. Wij gaan voor het belang van de inwoners en dat denken wij, in dit geval, nu beter te kunnen doen vanuit een oppositierol dan vanuit de oude coalitierol.
Nooit meer in een coalitie? Zeg nooit, nooit. Maar dan wel aan de voorkant bij de samenstelling kritischer op de bestuurssamenstelling en coalitiegenoten zijn. Voorlopig zien wij deze situatie niet ontstaan.
Wij blijven ons maximaal inzetten voor het huidige raadsprogramma en onze stad! Maar wel door het leveren van maatwerk in het belang van onze stad.
Het functioneren van onze wethouder Ed Rentenaar staat voor ons niet ter discussie! Hij zal zelf een besluit nemen als het gaat om zijn ontslag, dan wel wacht hij een mogelijke zienswijze van de raad af.
Er gaat heel veel goed in deze stad! En Lelystad Next Level zal onze stad toekomstgericht versterken en trotse inwoners opleveren.
Namens de fractie InwonersPartij
Fractievoorzitter
Luc Baaten